بسم الله الرحمن الرحیم
باید دستت پر باشد از ابزار.
وقتی قدم در این راه گذاشتی، باید آنقدر توانمند باشی که بتوانی در لحظه، تغییر موقعیت بدهی؛ دقیقا همان موقع که ناگهان تمام محاسباتت به هم میریزد و هیچ کدام از نقشه های از پیش کشیده شده ات، به کار نمی آید.
وقتی مربی شدی، باید همیشه یک کیف خیالی همراهت داشته باشی و هر جا لازم شد، دست بیندازی و متربی ات را حیرت زده کنی، آنقدر که پا به پایت همراه شود؛ اگر جهاد گر باشی باید این توانمندی ها را ضرب کنی در ده! شاید هم بیشتر، با پیازداغ و روغن اضافه!
گاهی جایی خدمت میکنی که نه چاپگری هست و نه رایانه ای. نه خط لیزری داری و نه فرصت سفارش و طراحی و چاپ!
آن وقت باید دست به ماژیک خودکار شوی... خط خوش به کارت می آید، خیلی جاها!
بنت الهدایی ها کلاس خط دارند تا ابزاری به ابزارهایشان اضافه کنند.
قلم که بدست میگیریم دلمان پر میکشد برای نوشتن یک
یا اباصالح مددی🤲
فیلم مربوط به این مطلب را ببینید.
